به نقل از «ایسنا»

بازار نمد گرم‌تر از طلا

تاریخ انتشار: ۳۰ شهریور ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۱۸۱۵۲۶

«الان مردم طلا نمی‌خرند اما نمد می‌خرند، خوب هم می‌خرند.» چرا این همه پرطرفدار است؟»

به گزارش ایسنا، محمد معصومیان، گزارش‌نویس، با این مقدمه در روزنامه ایران نوشت: «عباس دارمحمدی می‌گوید: «به خاطر این که درد و مرض را از تن آدم می‌گیرد و رماتیسم و کمردرد را خوب می‌کند. مردم هم تازه فهمیده‌اند چه خاصیتی دارد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

» حیاط خانه عباس دارمحمدی در روستای «ابرسج» شاهرود پر از نمدهای رنگارنگی است که زیر آفتاب پهن شده‌اند. ۶۱ ساله است و به قول خودش از هفت سالگی شغلش نمدمالی است. شغلی آبا اجدادی در روستای ابرسج که حالا معروف به قطب نمدمالی کشور است و آن طور که محلی‌ها می‌گویند حتی به کشورهایی مثل آذربایجان و ارمنستان هم صادرات دارد. برآوردها حاکی از این است که تولید ۷۰ درصد نمد کشور متعلق به این روستا است؛ ۵۰کارگاه کوچک و بزرگ که اقتصاد روستا را در کوران سرمازدگی باغ‌های زردآلو حفظ کرده و به آن رونق داده است.

تمام این ۲۲ کیلومتر راه را از شاهرود تا پای کوه «شاهوار» به سه خط برفی قله چشم می‌دوزم تا برسم به دشت‌های فراخ روستا با آن ابرهای خامه‌ای بالای سرش. روستا در آرامش و سکوت غوطه‌ور است. از مسجد می‌گذرم و پای تکیه محل، پیرمردها و بچه‌ها را می‌بینم که در صندلی‌هایی جداگانه در بالاترین قسمت روستا، مشرف به دشت و باغ‌های زردآلو مشغول وقتگذرانی‌اند. سراغ نمدمال‌ها را می‌گیرم. می‌خندند و می‌گویند اینجا همه نمدمالند، شما می‌خواهید از کدام‌شان خرید کنید؟

سیداسماعیل ذاکری اولین نمدمالی است که خسته و آفتاب‌سوخته با موتور از باغ کوچکش برگشته و من را به خانه یا همان کارگاهش دعوت می‌کند. آدرس می‌دهد و خودش با موتور سریع‌تر به خانه می‌رود. من هم راست کوچه‌ای تنگ با دیوارهای سنگی را می‌گیرم تا برسم به خانه سیداسماعیل. بوی پشم گوسفند که از انبار بیرون می‌زند حیاط خانه را پر کرده. انباری پر از کیسه‌های بزرگ پشم که روی هم قرار گرفته اولین تصویر من از یک کارگاه نمدمالی است.

از دری کوچک به اتاقک تاریک و نمور زیر خانه می‌رویم. نقشه نمدها کف زمین و پای دستگاهی بزرگ و فرسوده‌ ریخته است. اسماعیل که تقریباً ۴۰ سال دارد می‌گوید: «ابتدا نقش را به این شکل درمی‌آوریم روی قالب بعد پشم حلاجی شده را رویش می‌ریزیم. سابق با دست و پا به صورت سنتی انجام می‌دادیم اما دیگر آن فشار سابق را ندارد و نمد رول می‌شود می‌رود توی دستگاه.» دکمه را می‌زند و دستگاه با صدای مهیبی به نمد ضربه می‌زند: «۲۰دقیقه ضربه می‌خورد و بعد پشت رو می‌شود و لبه‌های کار به صورت منظم تا می‌خورد تا دوباره مالش بخورد.»

ذاکری از پایین بودن قیمت‌ها می‌گوید و این که به‌خاطر تولید انبوه دیگر کار مثل سابق کیفیت ندارند: «قیمت مفت است. الان این نمد با کلی فروشی ۲۰ تومان یا ۲۲ تومان است. در نهایت فقط مزد کارگری ما درمی‌آید مگر این که تولید انبوه داشته باشی و خودت توی بازار بفروشی. بعضی از جنس‌های خودم را بازار ساری و گرگان دیدم که ۷۰ تا ۱۰۰ تومان قیمت خورده بود. این هم مثل باقی کارها سود اصلیش برای دلال‌هاست.»

او نمدی از خانه بیرون می‌آورد و می‌پرسد الان فکر می‌کنی این نمد، مال چند سال پیش است؟ وقتی نگاه گیج من را می‌بیند می‌گوید: «۷۰ سال پیش. پدرم این را مالیده اما هنوز آخ نگفته.» من هم جای آخ‌های نمد را می‌بینم ولی به روی خودم نمی‌آورم. او از پدرش می‌گوید که کار را از او یاد گرفته بود و پدربزرگش که به پدرش کار را یاد داده بود و اگر یادش می‌آمد لابد همین‌طور این زنجیره ادامه پیدا می‌کرد. زنجیره‌ای از یک شغل زمستانی و فصل بیکاری روستا در گذشته که حالا تبدیل به صنعتی کم و بیش سودآور و تمام فصل شده است. سیداسماعیل اما امیدوار است آن طور که به آنها گفته شده بزودی در شاهرود بازارچه‌ای بازگشایی شود تا تولیداتش را آنجا بفروشد و تنها راه درآمد خانواده را به دست دلال‌ها ندهد.

اسماعیل همراهم می‌آید تا به خانه همسایه‌اش علی که او هم تنها محل درآمدش نمدمالی است برویم. علی با ریش پرپشت و کمی پشم گوسفند که به آن چسبیده در را باز می‌کند. چراغ کارگاه کوچکش در گوشه حیاط روشن است. همین‌طور که از بین شاخ و برگ درختان به سمت کارگاه می‌رویم او و اسماعیل از سرمازدگی باغ‌هایشان می‌گویند. علی از فروش راضی است و می‌گوید مردم خیلی استقبال می‌کنند و هرچه می‌بافیم فروش می‌رود: «یک مدت بود نمد اصلاً خریدار نداشت اما تقریباً از سال ۷۰ به این طرف انگار نظر مردم عوض شد و به صنایع دستی خودمان علاقه‌مند شدند. خاصیت پشم هم این است که رطوبت را از بدن می‌گیرد و برای همین خیلی‌ها برای درمان کمردرد و پا درد در خانه از نمد استفاده می‌کنند.»

وارد کارگاه می‌شویم با کارگاه اسماعیل مو نمی‌زند. انگار یک دفعه یاد مشکلات کار افتاده باشند شروع می‌کنند به حرف زدن. علی می‌گوید: «برای ما ریه نمانده از بس پشم، گرد و خاک دارد و توی دل و روده‌مان می‌رود. آخر عاقبت امیدوارم پیر که شدیم، بتوانیم نفس بکشیم. هر چقدر هم ماسک بزنی فایده ندارد.» او از گذشته‌ها می‌گوید؛ روزهایی که پدرش فقط با همین نمدمالی و ۵۰ کیلو سیب و یک باغ کوچک زردآلو که همه‌اش برگه می‌شد و به فروش می‌رفت زندگی می‌کردند: «در واقع این کار شغل زمستانه قدیمی‌ها بود اما حالا تبدیل به کار اصلی ما شده.»

از کوچه‌های خاکی و بستر رودخانه‌ای خشک همراه مجید کوچولو که قرار است ما را تا خانه پدربزرگش راهنمایی کند، می‌گذریم تا برسیم به دامنه کوهی که سایه‌اش روی سر خانه عباس است. پیرمردی سر حال و خوش خنده: «عباس دارمحمدی، فرزند اسماعیل متولد ۱۳۳۵ الان ۶۱ سالم می‌شود؟ آره ۶۱ می‌شود.»

تقریباً از هفت سالگی این کار را می‌کند. از همان سالی که پدرش فوت کرد و از برادر بزرگترش نمدمالی را یاد گرفت. حالا ایستاده بین نمدهای کوچک و بزرگ با طرح‌های سنتی و باغچه‌ای پر از گل‌های صورتی شاداب و نوه‌اش که او را «بابجون» صدا می‌کند. عباس آن قدر از شلوغی و پرمشتری بودن کار می‌گوید که به سرم می‌زند من هم بروم توی کار نمدمالی: «ماهی ۵۰ تا برای دکتری در قم می‌فرستیم و او هم برای مریض‌هایش تجویز می‌کند روزی یک میلیون نمد هم بزنیم همه را می‌فروشیم. از گرگان و ساری تا اردبیل و کرمان و اصفهان. به روسیه هم می‌فرستیم همین اینچه‌برون و باکو و ارمنستان و این‌ها. فقط پیر شده‌ایم دیگر مثل سابق حال نداریم البته هنوز از جوانان این روستا سر حال‌ترم.»

او روند کار قبل از شروع نمدمالی را توضیح می‌دهد: «الان از مازندران برای ما پشم می‌آید، از سبزوار، مشهد، سمنان و شهمیرزاد هم می‌آید که همه را می‌فرستیم مشهد حلاجی می‌کنند چون آنجا کیفیت کار بهتر است. ما خودمان دستگاه داریم ولی جوابگو نیست. رنگ را هم از مشهد می‌خریم.»

به کارگاهش می‌رویم که چسبیده به خانه است و انگار اتاق خوابی بوده که از سال‌ها پیش تبدیل به کارگاه شده. می‌نشیند بالای نقشه و شروع می‌کند به ریختن پشم روی هم. حرف می‌زند و مجید هم مثل شاگردی گوش به فرمان به حرف‌های پدربزرگش گوش می‌دهد و وسایل را در اختیارش می‌گذارد:«قدیم‌ها کار خیلی رونق نداشت اما حالا خدا رو شکر مردم طلا نمی‌خرند اما نمد می‌خرند و توی بورس است. یادم هست قدیم‌ترها آن قدر کار کساد بود که رفته بودم توی پروژه لوله‌کشی روستا کار می‌کردم و نمدها توی کارگاه بید می‌خوردشان و مجبور بودیم هی این رو آن رو کنیم و سم بزنیم.»

عباس از جوانی‌هایش می‌گوید، از تر و فرزی‌اش و این که چقدر صاحبکار دوستش داشته و اندازه هشت تا کارگر کار می‌کرده. البته هنوز هم دستش تند است و هر روز هشت ساعت در کارگاه مشغول است: «هر شش تا بچه‌ام این کار را بلدند و پسرم هم به من کمک می‌کند.»

نزدیک غروب است که از روستا بیرون می‌زنم و به سمت شاهرود حرکت می‌کنم، با انبوهی از رنگ و طرح توی سرم و بوی دلپذیر پشم گوسفند در دماغم.»

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: نمدمالی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۱۸۱۵۲۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

سلامی : مالیات باید بر عایدی سرمایه باشد و نه بر تورم/ طرحی به نام حمایت از محرومان، به کام یک درصد مرفه جامعه /هشدار نسبت به تشدید بحران در بازار مسکن

گروه اقتصاد و درآمد: در روزهای گذشته، انتشار خبرها درباره تصویب طرح «مالیات بر عایدی سرمایه»، که مجلسی‌ ها به آن طرح «مالیات بر سوداگری و سفته‌بازی» می‌گویند، باز صدای موافقان و مخالفانش را بلند کرد و برخی با تقدیر از مجلس آن را باعث کاهش فعالیتهای سودانه توصیف کردند و در مقابل عده ای هم نسبت به امکان فرار سرمایه از کشور هشدار دادند.  علاوه بر آن کارشناسان اقتصادی معتقدند؛ مالیات باید بر عایدی باشد و نه بر تورم. آنچه که در این طرح آمده و در حال تصویب شدن است، مالیات بر تورم است.

«عایدی بر سرمایه» تعریف نشده است

در این رابطه، غلامرضا سلامی، کارشناس اقتصادی و مالی در گفت و گو با جماران با بیان اینکه مالیات بر عایدی سرمایه سالهاست که در اکثر کشورهای پیشرفته دنیا اجرا می شود و هیچ کسی با درنظر گرفتن عایدی سرمایه به عنوان یک پایه مالیاتی مخالفتی ندارد، تصریح کرد: آنچه که اکنون در ایران نسبت به آن انتقاد وجود دارد، این است که عایدی بر سرمایه تعریف نشده و اگر تعریفی هم صورت گرفته، این تعریف ناقص است.

 

مالیات باید بر عایدی باشد و نه بر تورم

وی افزود: در توضیحاتی که ارائه شده، تفاوت قیمت میان قیمت خرید و فروش  را ملاک گرفته اند؛ در صورتی که ممکن است از نظر حسابداری، درباره کالایی که امسال 100میلیون خریده شده و سال بعد 130 میلیون قیمت گذاری می شود، گفته شود 30 میلیون سود حاصل شده ، اما از نظر اقتصادی، اگر تورم را 40 درصد حساب کنیم، 10میلیون تومان هم ضرر ایجاد شده است. بنابراین نه تنها عایدی ایجاد نشده، بلکه خریدار متضرر هم شده است. مالیات باید بر عایدی باشد و نه بر تورم. آنچه که در این طرح آمده و در حال تصویب شدن است، مالیات بر تورم است.

 

یک ضرر روی تورم، یک ضرر روی پرداخت مالیات!

رئیس پیشین اننجمن حسابداران ایران توضیح داد: تصور کنید فردی ملکی را 10میلیارد تومان خریده و سال بعد آن را 12 میلیارد تومان فروخته است، با درنظر داشتن تورم 40درصدی، او 2 میلیارد تومان ضرر کرده است. آنها می خواهند روی 2میلیارد تومان سودی که عنوان می کنند انجام شده، 30درصد مالیات بگیرند. 500میلیون تومان مالیات گرفته می شود. یعنی شما در یک مرحله ضرری روی تورم کرده اید و ضمن اینکه مقداری هم بابت مالیات داده اید. این مساله، مشکل اساسی این قانونی است که می خواهند آن را تصویب کنند.

 

مالیات بر عایدی سرمایه برای طلافروشان و فروشندگان ماشین چگونه باید باشد؟

سلامی با بیان اینکه برخلاف تمام دنیا، این مالیات بر چیزهایی غیر از مسکن وضع شده که در هیچ جای دنیا، مالیات بر عادی سرمایه از آنها گرفته نمی شود، خاطرنشان کرد: در هیچ جای دنیا، طلا، ارز ، نقره، جواهرات و اتومبیل مشمول مالیات بر عایدی سرمایه نیستند. البته اگر کسی شغلش خرید و فروش طلا باشد، او براساس درآمدی که دارد باید مالیات دهد. اگر کسی هم اتومبیل خرید و فروش می کند، باید بر درآمد خود مالیات دهد، اما به طور کلی مالیات بر عایدی سرمایه به دلیل این اجناس گرفته نمی شود.

 

پیام دولت به مردم؛ شما حق ندارید قدرت خرید خود را حفظ کنید!؟

این کارشناس مالی و اقتصادی با اشاره به تاکید مجلس مبنی بر اینکه در این طرح با سفته بازان و سوداگران مبارزه می شود، تاکید کرد: بسیاری از مردم که در این طرح سفته باز و سوداگر خطاب شده اند، برای حفظ ارزش پولشان به خرید طلا و اتومبیل و حتی مسکن روی می آورند. وقتی آنها با این شرایط مواجه هستند که سپرده هایشان در بانک سالی 25درصد رشد دارد اما 40 تا 50 درصد از آن کاسته می شود، برای حفظ قدرت خریدشان ناچار به خرید دارایی می شوند. اما در واقع اکنون دولت می گوید اگر شما بخواهید پولتان را حفظ کنید و در برابر سیاستهای اشتباه من که تورم ایجاد می کنم مقاومت کنید، تنبیه تان می کنم. شما حق ندارید قدرت خرید خود را حفظ کنید. اگر بخواهید حفظ کنید، من از شما مالیات می گیرم.

 

فشار به مردمی که می خواهند قدرت خرید خود را حفظ کنند

سلامی با بیان اینکه با این طرح می خواهند مردم وادار شوند و همه پولهای خود را در بانک سپرده کنند، افزود: نگرانی مردم این است که در بانک سپرده ها هر ساله ارزش خود را از دست می دهند. در واقع باید گفت شما به مردمی فشار می آورید که می خواهند با دفاع از حقوق و دارایی های خود، قدرت خریدشان را حفظ کنند. در شرایطی که برنامه ریزی ها و سیاست گذاری ها در کشور موجب ایجاد انتظارات تورمی در بین مردم شده، آنان به دلیل ترس از آینده به دنبال خرید مسکن، طلا و ارز هستند و طرح مالیات بر عایدی سرمایه، هیچ اشاره ای به این وضعیت ندارد.

 

در تمام دنیا، نرخ مالیات بر عایدی سرمایه، کمتر از نرخ مالیات بر درآمد است

این تحلیلگر مالی و اقتصای یادآورشد: در تمام دنیا، نرخ مالیات بر عایدی سرمایه، کمتر از نرخ مالیات بر درآمد است. در آمریکا، اگر نرخ مالیات بر درآمد تا 37 درصد است، نرخ مالیات بر عایدی سرمایه از صفر تا حداکثر 20درصد است. اما در ایران، کف نرخ مالیاتی، همان نرخ ماده 131 و مواردی بیشتر از آن است.

 

چگونه این شیوه مالیات ستانی، بازار مسکن را متضرر می کند؟!

سلامی با تاکید بر اینکه این این طرح نه تنها مانع سفته بازی نخواهد شد، بلکه سرمایه گذاری حداقل در زمینه ملک را کاهش خواهد داد، عنوان کرد: اکنون یکی از امیدهای انبوه سازان و بساز و بفروش ها، برای شروع کار ساخت و ساز، همین سرمایه گذاران روی ملک هستند. آنها این املاک ساخته شده را می خرند و سازندگان نیز حتی از روز اول و روی خاک، خانه را پیش فروش می کنند. در واقع سازوکاری که در ایران خصوصا در بخش خصوصی وجود دارد، این است که تا حد زیادی خانه ها مستقیما به دست مصرف کننده نهایی نمی رسند وبخش قابل توجهی از خریداران به دنبال سرمایه گذاری هستند. در این شرایط، اگر انبوه سازان احساس کنند که این مشتری ها را نخواهند داشت، تولید برایشان به صرفه نیست و این وضعیت باعث کاهش شدید عرضه ملک، در یکی دو سال بعد از اجرای این شیوه از مالیات ستانی بر عایدی سرمایه خواهد شد. این مساله رشد قیمت ها را در پی خواهد داشت و این نقض غرض دولت و مجلس است که خواسته اند از این طریق سوداگری را کنترل کنند و مانع افزایش قیمتها شوند. ضمن اینکه به این ترتیب یکی از شاخص های توسعه اقتصادی، یعنی «سرمایه گذاری» در کشور کاهش می یابد.

 

دود این طرح به چشم خریداران مسکن و خصوصا جوانان و خانه اولی ها می رود

به گفته رئیس پیشین انجمن حسابداران ایران؛ اگر فرض کنیم در سالهایی که رونق داریم، آنچنان قیمت ملک بالا رود که برخی برای خرید و فروش ملک مشتاق شوند، باید گفت آنها که از مالیات نمی ترسند. آنها که ملکی را امسال 10میلیارد می خرند و سال بعد 20 میلیارد می فروشند، از 30درصد مالیات نمی ترسند. حتی اگر 40درصد هم تورم درنظر بگیریم، 30درصد سود به آنها اختصاص پیدا کرده است. ضمن اینکه در چنین شرایطی، وقتی عرضه کم می شود و مردم مستاصل می خواهند خانه بخرند، فروشنده آن مالیات را هم به خریدار منتقل می کند. یعنی بر خلاف آنچه که رئیس مجلس می گوید، این طرح یک درصد جامعه را هدف قرار نداده است، بلکه درصد بسیار بالایی از مردم را تحت تاثیر قرار می دهد و در نهایت دودش به چشم خریداران مسکن و خصوصا جوانان و خانه اولی ها می رود و نه آن یک درصد مرفه جامعه.

 

این طرح یک درصد مرفه جامعه را هدف نگرفته است اگر یک نفر با سه فرزند، چهار خانه داشته باشد ، از این قانون معاف است

سلامی یادآورشد: در همین قانون، آن یک درصد مورد نظر رئیس مجلس را معاف کرده اند، به این معنی که تاکید شده اگر یک نفر با سه فرزند، چهار خانه داشته باشد ، از این قانون معاف است. اگر هر خانه ای 25 میلیارد باشد، چهار خانه می شود 100 میلیارد و آنها که 100 میلیارد دارایی دارند، جزء آن یک درصد جامعه هستند. هر چند که رقم 25 میلیارد برای خانه این قشر از جامعه، کف قیمت خانه در آن مناطق است. بنابراین آن یک درصد هم در این قانون عملا معاف هستند و دود این قانون عملا به چشم کسانی می رود که اعلام می کنند قصد محافظت از آنها را دارند.

 

هدف دولت ایجاد درآمد و جبران کسری بودجه است مالیات بر تورم، بدترین نوع مالیات است

وی ادامه داد: بهانه دولت، برای آنچه که مبارزه با سفته بازی و سوداگری می نامد، این است که  درآمدش را بالا ببرد و کسری بودجه اش را تامین کند. هدف کلی این است که مالیاتها افزایش یابند، به هر طریق ممکن! مالیات می خواهند بگیرند تا کسری بودجه که روز به روز هم متاسفانه بیشتر می شود را جبران کنند. اما بدترین نوع مالیاتی که می خواهند بگیرند، مالیات بر تورم است. خود تورم یک مالیات پنهان است که به مردم تحمیل می شود و اینکه بر این تورم هم مالیات بگیرند، ظلم مضاعفی است.

این کارشناس اقتصادی و مالی درپاسخ به این پرسش که آیا این طرح می تواند مانع تلاطم در بازارها شود، گفت: باید دلیل اصلی تلاطم در بازارها بررسی و رفع شود. برای نمونه، در این دو، سه سال، قیمت دلار از حدود 26 هزار تومانی که آقای روحانی تحویل داد، به حدود 60 هزار تومان رسیده است. در دوره دوم دولت آقای روحانی هم یک باره قیمت دلار از 3 هزار تومان به 26 هزار تومان رفت. در همین مقاطع هم بود که شاهد افزیش شدید قیمت مسکن بودیم. بنابراین باید علت اصلی را رفع کنند. با معلول که نمی شود جنگید و در آن جنگ هم پیروزی نیست.

سلامی با تاکید بر اینکه تورم در بازار مسکن، در بلندمدت در سطح تورم عمومی است، اظهارداشت: نمی توان تصور کرد قیمت همه کالاها بالا رود، ملک تورمی نداشته باشد. هر چند در بعضی سالها، تورم ملک بالاتر می رود و در بعضی سالها، ملک تورم کمتری نسبت به تورم عمومی ثبت می کند، اما نمی توان برای آن سالهای خاص این قانون را گذاشت.

طرح مالیات بر عایدی سرمایه، هیچ اثر مثبتی روی تلاطم ها نخواهد داشت در دنیا هیچ کس ادعا نمی کند این طرح می تواند با تلاطم در بخش مسکن و سوداگری ها مقابله کند

رئیس پیشین انجمن حسابداران ایران با بیان اینکه متاسفانه به دیدگاه های کارشناسان توجهی نمی شود، گفت: درباره مالیات بر خانه های خالی، همه منتقدین تاکید می کردند که آنچه که برای آن مالیات مصوب می کنید، وجود خارجی ندارد که شما این میزان برای آن برنامه ریزی، تدارکات و هزینه می کنید. این طرح مالیات بر عایدی سرمایه هم هیچ اثر مثبتی روی تلاطم ها نخواهد داشت و هیچ جای دنیا نیز چنین ادعایی نمی کنند. با اینکه مالیات بر عایدی سرمایه در برخی کشورها دهه ها قدمت دارد، امروز تنها آن را به عنوان پایه مالیاتی مفید ارزیابی می کنند و هیچ کس ادعا نمی کند می تواند با تلاطم در بخش مسکن و سوداگری ها مقابله کند.

کارکرد مالیات بر عایدی سرمایه در دنیا، مرتبط با اوراق سهام است

وی توضیح داد: در دنیا، مالیات بر عایدی سرمایه در درجه اول برای اوراق سهام به کار گرفته شد، اما اکنون در ایران و در این طرح، اوراق سهام را از این قانون معاف کرده اند. در حالی که در برهه هایی، مانند انتهای سال 98 و ابتدای سال 99، تلاطم در بازار سرمایه به مراتب وحشتناک تر از تلاطم در بازار مسکن بوده است و عده زیادی متضرر و اندکی هم شدیدا و با ارقام صدهزار میلیارد تومان منتفع شدند. در نهایت هم روشن نشد این افراد، که بعضا رانت اطلاعاتی داشتند و یا از دانش بالایی در رابطه با بازار سرمایه برخوردار بودند و می دانستند تبلیغاتی که دولت و مجلس درباره اوضاع بسیار خوب در بازار سرمایه می کنند، صحت ندارد، چه کسانی بودند. آنها از پوست خربزه این که زیر پای دولت انداخته شد، نهایت استفاده را کردند. سهامشان را فروختند، سودشان را بردند و بعد کنار کشیدند. هیچ کسی این مساله را تعقیب نکرد و مالیاتی هم پرداخت نکردند.

 

این طرح، نه تنها هیچ نفعی برای اقتصاد نخواهد داشت ، بلکه اقتصاد کشور را متضرر خواهد کرد شاهد بی عدالتی مالیاتی در طرح مالیات بر عایدی سرمایه هستیم دو سر این طرح ظلم است

سلامی تاکید کرد: این طرح، نه تنها هیچ نفعی برای اقتصاد نخواهد داشت ، بلکه اقتصاد کشور را متضرر خواهد کرد. شاهد بی عدالتی مالیاتی در طرح مالیات بر عایدی سرمایه هستیم. با اجرای این طرح در دوره رکود و دوره رونق، خرید مسکن برای مردم همراه با ضرر خواهد بود. موقعی که رونق هم باشد و مردم برای خرید مسکن هجوم ببرند، فروشنده مالیاتی که باید بدهد را به خریدار تحمیل می کند. خریداری که همه گونه فشار را تحمل می کند، باید این وضعیت را نیز تحمل کند. چون در ان زمان عرضه کمتر است و هر قیمتی که بفروشد، خریدار ناچار است آن را بپردازد. این ظلم به خریدار است. در واقع دو سر این طرح ظلم است. اما دولت می گوید من کاری به این حرفها ندارم، هر کسی می خواهد ضرر کند به من مربوط نیست و من مالیاتم را می گیریم. این سیاست درستی نیست.